Daltonizm to zaburzenie funkcji oka, głównie siatkówki polegające na nieprawidłowym rozpoznawaniu barw lub w rzadkich sytuacjach na zupełnym braku możliwości rozpoznawania kolorów. Całkowita ślepota na barwy – achromatopsja– zdarza się bardzo rzadko i polega widzeniu otaczającego świata tylko w spotyka się częściowe zaburzenia widzenia barwnego – daltonizm, który występuje u około 4-8% populacji, głównie mężczyzn. Jest to schorzenie genetycznie uwarunkowane, dziedziczone recesywnie w sprzężeniu w chromosomem X. Kobiety posiadają 2 chromosomy X i by wystąpił u nich daltonizm, muszą mieć 2 nieprawidłowe geny, po 1-dnym na każdym chromosomie X. Mężczyźni mają tylko 1 chromosom X i dlatego u nich obecność już jednego nieprawidłowego genu powoduje występowanie daltonizmu. To tłumaczy 10 krotnie częstsze występowanie schorzenia u mężczyzn. Córki chorych mężczyzn by mieć daltonizm muszą otrzymać 1 nieprawidłowy gen od matki i 1 nieprawidłowy od ojca. Synowie chorych mężczyzn, by być daltonistami muszą odziedziczyć nieprawidłowy 1 gen od prawdopodobnie bezobjawowej jest wywoływany daltonizm?Daltonizm jest wywoływany przez nieprawidłową funkcję czopków lub zupełny brak tej funkcji. Stopień dysfunkcji może być różny stąd też różne zaburzenia widzenia. Najczęściej obserwuje się zaburzenia rozpoznawania barwy czerwonej i zielonej. Osoby z tą dysfunkcją widzą prawidłowo kolor niebieski, żółty, biały, czarny, szary, natomiast kolory czerwone i zielone są barwami mniej lub bardziej szarymi. Zaburzenia rozpoznawania barwy niebieskiej i żółtej są dużo rzadsze. Najrzadziej występuje całkowita ślepota na barwy, kiedy to otaczający świat jest po prostu szary. są dużo rzadsze. Najrzadziej występuje całkowita ślepota na barwy, kiedy to otaczający świat jest po prostu widzą daltoniści?Poniższa ilustracja pokazuje jak widzi osoba zdrowa (normal), osoby z zaburzeniami rozpoznawania barwy zielonej i czerwonej (deuteranope i protanope) oraz osoba z zaburzeniem rozpoznawania barwy niebieskiej (tritanope).Adv Healthc Mater. 2018 Jun 20; 7(12): rozpoznawania barw mogą być też schorzeniem nabytym. Mogą występować u pacjentów z zaćmą, schorzeniami siatkówki czy nerwu wzrokowego, u osób przyjmujących niektóre leki lub substancje daltonizm wpływa na życie osób z tą dysfunkcją?Osoby widzące prawidłowo barwy muszą sobie wyobrazić jak widzą i jak się czują osoby z dysfunkcją rozpoznawania barw, jak to wpływa na ich codzienne życie zwłaszcza w pracy. Mimo ciągłego postępu nauki i techniki niewielkie wsparcie jest im oferowane. Pojawiają się pierwsze informacje o terapii genowej w achromatopsji, czy stosowaniu odpowiednio barwionych soczewek kontaktowych dla poprawy postrzegania zawody np. medyczne, elektrycy, malarze czy florystki, projektanci mody muszą mieć prawidłowe postrzeganie barw. Ważna jest znajomość tego faktu dla młodych ludzi wybierających swój zawód na całe życie. Nie warto przy wyborze zawodu zatajać tego faktu, bo można mieć w przyszłości problemy lub nie móc wykonywać wymarzonego czy wyuczonego zawodu. Kierowcy niezawodowi nie muszą mieć prawidłowego widzenia w naszym otoczeniu jest osoba z problemem rozpoznawania barw warto o tym wiedzieć i służyć jej pomocą, kiedy ona jej od nas potrzebuje. Nie prośmy jej też o podanie bardziej czerwonego jabłka, bo dla niej wszystkie mogą być po prostu szare.
Krótkowzroczność to jedna z najczęściej spotykanych wad wzroku. Powstaje na skutek skupiania promieni słonecznych poza środkiem soczewki. W efekcie obraz przedmiotu powstaje przed siatkówką i chory widzi wyraźnie tylko rzeczy, które znajdują się w bliskiej odległości. Oddalone obiekty stają się nieostre i zamazane. Utrudnia to prowadzenie samochodu, czytanie czy rozpoznawanie
Operacje zaćmy są dziś krótkimi, bezpiecznymi zabiegami ambulatoryjnymi z bardzo niewielką liczbą powikłań, a nowoczesne soczewki wewnątrzgałkowe stwarzają ogromne możliwości korekcji wad wzroku – mówi dr Maria Muzyka-Woźniak z wrocławskiej kliniki Spektrum. Dlaczego nie warto zwlekać z zabiegiem usunięcia zaćmy? Kiedyś zaćmy pozbywano się zupełnie inaczej niż obecnie – soczewkę usuwano w całości i rzeczywiście łatwiej to było zrobić, kiedy stała się już twarda. To była zaćma dojrzała. Właśnie z tych dawnych czasów pozostało przekonanie, że trzeba czekać, aż zaćma dojrzeje i wcześniej nie ma sensu jej usuwać. To nieprawda. Nowoczesne technologie medyczne, nowoczesna technika operacyjna jest zaprojektowana dla soczewki, która nie jest twarda. Zabieg wykonywany przy zaćmie mniej zaawansowanej jest dla oka mniej traumatyczny i mniej urazowy. Soczewkę rozdrabnia się w oku i się ją odsysa. Lepiej to robić, gdy jeszcze jest względnie miękka, bo prościej ją wówczas odessać. Dlatego nie warto czekać, aż zaćma dojrzeje, bo to przy obecnej technologii nie ma sensu. Pamiętajmy, że zaćma się nie cofnie. Nie znamy żadnej innej metody jej leczenia niż operacyjna Nie ma ani kropli, ani tabletek, ani żadnych innych terapii farmakologicznych, które mogłyby powstrzymać rozwój zaćmy. Wiadomo, że jeśli ktoś ma już zaćmę, to ona na pewno będzie postępować. Jeśli ktoś ma objawy związane z występowaniem zaćmy, czyli pogorszenie jakości widzenia, to nie powinien liczyć, że znikną. No właśnie, jakie są objawy zaćmy? Pogorszenie widzenia, czyli konkretnie co? Widzenie z zaćmą można porównać do patrzenia na świat przez brudną szybę: obraz jest mniej wyraźny, zamglony, może być również nieco ciemniejszy. Może też występować zdwojenie konturów obrazów oraz zwiększona wrażliwość na olśnienie, szczególnie uciążliwa przy prowadzeniu samochodu nocą. Osoby z zaćmą wymagają więcej światła, aby dobrze widzieć, potrzebują bardzo mocnego światła do czytania. Tzw. zaćma jądrowa paradoksalnie może jednak poprawić widzenie z bliska, ponieważ zmętniała soczewka mocniej załamuje światło. Jednocześnie pogarsza się jednak widzenie dali, a ostatecznie i bliż ulega pogorszeniu. Samo pogorszenia widzenia jest kwestią względną, dla każdego pacjenta wygląda to inaczej. Aby zakwalifikować się do zabiegu usunięcia zaćmy, refundowanego przez Narodowy Fundusz Zdrowia, pacjent powinien zachować nie więcej niż 60 proc. proc. widzenia. Są jednak osoby, które mają bardzo wysokie wymagania wzrokowe, na przykład kierowcy, mikrochirurdzy, zegarmistrzowie, piloci. Oni po prostu muszą bardzo dobrze widzieć, więc u nich nawet niewielkie pogorszenie wzroku już jest wskazaniem do usunięcia zmętniałej soczewki. Jaki postęp dokonał się w leczeniu zaćmy w ostatnich latach? Ogromny. Kiedy w latach 90. zaczynałam pracę jako okulista, przy usuwaniu zaćmy robiono duże nacięcie na prawie pół obwodu rogówki, stosowano szwy, a rekonwalescencja była znacznie dłuższa niż teraz. Efekty operacji nie były też tak dobre jak w tej chwili. Co się zmieniło? Technika operacyjna poszła do przodu. Dysponujemy teraz nie tylko doskonałym sprzętem do usuwania zaćmy, a dzięki nowoczesnej technologii jest o wiele większa przewidywalność efektu pooperacyjnego. Operacje zaćmy są dziś krótkimi, bezpiecznymi zabiegami ambulatoryjnymi z bardzo niewielką liczbą powikłań. Dla nas, okulistów, to zabieg rutynowy. Wykonujemy ich po kilkanaście, czasami kilkadziesiąt dziennie. W czasie pandemii coraz więcej wykonujemy też operacji obuocznych, ponieważ dzięki temu ograniczamy liczbę wizyt pacjenta w klinice. Dodatkową korzyścią jest też szybsza rekonwalescencja i powrót do normalnej aktywności. I jak wygląda taka operacja? Standardowo zmętniała soczewka jest rozbijana ultradźwiękami. To tzw. technika fakoemulsyfikacji. Fragmenty soczewki są potem odsysane, a w ich miejsce wprowadza się sztuczną soczewkę. Pojawiają się również laserowe techniki usuwania zaćmy. Używane są lasery femtosekundowe, które wspomagają operacje zaćmy, ale tylko wspomagają, bo zaćmy nie da się całkowicie usunąć laserem. Dodatkowo możemy również korzystać z urządzeń będących pomocą dla chirurga podczas operacji. Pokazują one ułożenie soczewki w oku, oś astygmatyzmu, miejsca, w których powinniśmy dokonać nacięcia. Dla operatora są systemem nawigacji. Możemy również używać urządzeń, dzięki którym możemy wykonywać operacje 3D. Wówczas cały obraz operacji widzimy na monitorze wielkości dużego telewizora. Zapewne jakość i możliwości soczewek również się zmieniły w ostatnim czasie. Rozwój technologii soczewek wewnątrzgałkowych jest ogromny. Kiedyś to były soczewki tylko i wyłącznie jednoogniskowe, wykonane ze sztywnych materiałów, więc by je wprowadzić do oka, trzeba było robić duże cięcie. W tej chwili wszystkie soczewki wewnątrzgałkowe są zwijalne, dzięki czemu można je wprowadzić do oka przez minimalne, mniej więcej 2-milimetrowe nacięcie. Przede wszystkim jednak stwarzają ogromne możliwości korekcji wad wzroku. Jakie? Dostępne soczewki wewnątrzgałkowe umożliwiają skorygowanie każdej wady wzroku. Najbardziej zaawansowane technologicznie są wieloogniskowe soczewki wewnątrzgałkowe, które praktycznie umożliwiają widzenie bez okularów. Są to soczewki trójogniskowe, oferujące dobrą ostrość wzroku do dali, bliży i na odległości pośrednie, czyli np. przy pracy przed ekranem komputera. Są też soczewki o zwiększonej głębi ostrości, które poprawiają widzenie dali i odległości pośrednich. Pozbywając się zaćmy, można więc również pozbyć się na dobre wady wzroku, a tym samym okularów. Nie wszyscy jednak kwalifikują się do wszczepienia najnowocześniejszych implantów i mogą uwolnić się okularów na zawsze – tacy pacjenci muszą spełniać wiele kryteriów. Na przykład nie mogą mieć dodatkowych schorzeń oczu poza zaćmą i wadą wzroku. Takie wieloogniskowe soczewki są refundowane? Nie. NFZ płaci za soczewki jednoogniskowe, umożlwiające wyraźne widzenie tylko do dali lub tylko do bliży. Narodowy Fundusz Zdrowia refunduje natomiast soczewki toryczne, w przypadku gdy pacjent ma powyżej dwóch dioptrii astygmatyzmu rogówkowego. Oczywiście są też soczewki które korygują mniejsze wartości astygmatyzmu. Czym jest astygmatyzm? Upraszczając, można powiedzieć, że u pacjenta z astygmatyzmem rogówka nie jest wycinkiem kuli, tylko jest fragmentem piłki do rugby. Na skutek tego promienie światła nie załamują się jednakowo, co powoduje nieostre, niewyraźne widzenie niezależnie od odległości przedmiotu od oka. Wpływ astygmatyzmu na jakość widzenia po operacji zaćmy jest bardzo niekorzystny, zwłaszcza przy soczewkach wieloogniskowych. dlatego zawsze dążymy do tego, aby go zredukować, wszczepiając soczewkę toryczną. Na co zwracać uwagę, decydując się na soczewkę? Jakie są cechy dobrej jakości soczewek wewnątrzgałkowych? Nowoczesne soczewki mogą mieć dodatkowe cechy, które podnoszą jakość widzenia. To na przykład asferyczność, która poprawia widzenie o zmierzchu, co przydaje się chociażby kierowcom zawodowym. Soczewki mogą również być wyposażone w specjalne filtry. Ten podstawowy, znajdujący się we wszystkich soczewkach, to filtr UV. Dodatkowo mogą mieć jeszcze filtr światła niebieskiego. Uważa się, że takie światło, emitowane np. przez ekrany telefonów komórkowych, nie jest korzystne dla ludzkiej siatkówki. Przede wszystkim jednak wszystkie soczewki wewnątrzgałkowe muszą być wykonane z materiału biokompatybilnego, czyli takiego, który oko dobrze przyjmuje. Dzisiejsze soczewki są zrobione z miękkiego akrylu, odpowiednio zmodyfikowanego. Kiedyś był to materiał sztywny. Wiąże się z tym ciekawa historia. Na pomysł, żeby wszczepiać soczewki z plastiku, wpadł po drugiej wojnie światowej sir Harold Ridley. Ten brytyjski okulista leczył pilotów, którzy ulegli wypadkom podczas działań wojennych i zauważył, że fragmenty pleksi, z którego była wykonana szyba w samolocie, po dostaniu się do oka nie wywoływały żadnych reakcji zapalnych. Czy raz wszczepioną soczewkę można wymienić? Sztuczną soczewkę wprowadza się do oczyszczonej torebki, która pozostaje po usuniętej, zmętniałej ludzkiej soczewce. Torebka ta jest bardzo cienka, jej grubość to zaledwie kilka mikronów. Po zabiegu torebka obkurcza się i „okleja” sztuczną soczewkę, tworząc stabilny i mocny kompleks. Wymiana soczewki jest trudnym i skomplikowanym zabiegiem. Dlatego wybór soczewki musi być dobrze przemyślany i przedyskutowany z lekarzem przed zabiegiem. Na decyzję ma wpływ wyjściowy stan oka, towarzyszące schorzenia, a także preferencje pacjenta. Od rodzaju soczewki zależy jakość widzenia po operacji i stopień zależności od okularów korekcyjnych. Katarzyna Szumiłowska Dr n. med. Maria Muzyka-Woźniak Mikrochirurg okulistyczny, specjalizuje się w operacjach zaćmy, chirurgii refrakcyjnej, leczeniu AMD. Współzałożycielka Ośrodka Okulistyki Klinicznej SPEKTRUM we Wrocławiu (2001), kierownik Ośrodka Badawczo-Rozwojowego CREO. W latach 1994-2011 asystent i adiunkt Kliniki Okulistyki Akademii Medycznej we Wrocławiu. Odbyła liczne staże w renomowanych ośrodkach w Europie i USA. Członek Niemieckiego Towarzystwa Okulistycznego (DOG), Europejskiego Towarzystwa Chirurgów Zaćmy i Refrakcyjnych (ESCRS) oraz Amerykańskiej Akademii Okulistyki (AAO). Autorka publikacji naukowych oraz książki dla lekarzy okulistów „Terapia laserowa w retinopatii cukrzycowej”. Stosuje najnowocześniejsze techniki operacyjne i innowacyjne soczewki wewnątrzgałkowe.
Osoba z Zaćmą patrząc na różne przedmioty widzi je jako zamazane. Pojawia się również zjawisko olśnienia przy patrzeniu na źródła światła, powodowane rozszczepieniem promieni świetlnych na zmętnieniach soczewki.
blocked zapytał(a) o 22:38 Czy osoba z zaćmą nie widzi dobrze z żadnej odległości? i jak widzi czy tylko za mgłą czy też może widzieć podwójnie? 0 ocen | na tak 0% 0 0 Odpowiedz Odpowiedzi flowers17 odpowiedział(a) o 20:55 no jak mgła.. Bo zaćma to takie powierzchnia zachodzi, zasłania oko.. żadne okulary nie pomogą na potrzebny jest zabieg / operacja zdejmowania zaćmy pomoże, ale jak już długo zaćmę ma, wiadomo jak u nas są z NFZ ;/ wada wzroku może być gorsza niż przed zajściem zaćmy. 0 0 Uważasz, że ktoś się myli? lub
Jak się okazało, wraz z rozwojem krótkowzroczności wielkość lewego oka zwiększa się w mniejszym stopniu niż prawe - gdy prawe oko jest „celowane”, czyli dominujące (oculus dominans). U dzieci częstość anizometropii wzrasta od 5 do 15 lat, kiedy u niektórych dzieci oczy stają się dłuższe i rozwija się krótkowzroczność.
2 lipca 2007 23:20. Autor: Robert Drózd. Komentarze (7) » Znanych jest kilka narzędzi, które potrafią pokazać, jak wygląda strona internetowa oglądana przez osobę z daltonizmem. Co jednak z innymi wadami i schorzeniami wzroku? Czy mając dwadzieścia parę lat możemy sobie wyobrazić, jak na ekran monitora patrzą ludzie o 40 lat starsi? Otóż możemy. Visual Impairment Simulator to program dla Windows, który potrafi symulować znacznie więcej. Przygotowali go studenci z Uniwersytetu stanu Illinois, a sam program pokazuje jak to jest korzystać z komputera mając zaburzenie wzroku. Narzędzie zmienia cały ekran (czyli nie tylko strony internetowe) w taki sposób, jakby to użytkownik źle widział. Można wybrać jeden z kilku rodzajów zaburzeń oraz ich intensywność… Poniżej lista symulowanych schorzeń oraz ich polskie tłumaczenia (link do opisu na Wikipedii). Cataract – katarakta, zaćma Color Blindness – daltonizm, ślepota barw Diabetic retinopathy – retinopatia cukrzycowa Glaucoma – jaskra Hyperopia – dalekowzroczność Macular Degeneration – zwyrodnienie plamki żółtej związane z wiekiem Magnifier – to po prostu symulacja narzędzi do powiększania fragmentów ekranu Retinitis pigmentosa – retinopatia barwnikowa Przyznam, że niektóre z tych schorzeń były dla mnie zupełnie nieznane. Ale na przykład zwyrodnienie plamki żółtej „występuje u 8,8% populacji, częściej u kobiet, a jego częstość wzrasta z wiekiem i po 75 roku życia dotyczy już prawie 28% ludzi.” Tego nie można lekceważyć, projektując dla osób starszych. Od razu mówię, że podczas testów to nie zawsze może wyjść, a powodem mało reprezentatywny wybór osób do badania. Ludzie po 70-ce, z którymi się stykałem mieli często lepszy wzrok ode mnie… :-). Działa tutaj dobór naturalny – ludzie starsi, którzy w pierwszej kolejności korzystają z komputerów i internetu, nie mają tak wielu problemów ze wzrokiem. Ci z zaćmą, jaskrą, retinopatią są na razie często wykluczeni – ale i oni powoli zaczną domagać się swoich praw… Visual Impairment Simulator stworzono w celach edukacyjnych. Dlatego nie może służyć jako narzędzie do testowania stron czy aplikacji. Można na przykład ustawiać poziom zaburzeń, ale brakuje wyskalowania tego poziomu. Inna sprawa, że nie wiem czy takie wyskalowanie jest w ogóle możliwe. Ale na pewno z tym symulatorem powinien zapoznać się każdy, kto zajmuje się projektowaniem stron czy aplikacji internetowych. Linki: Visual Impairment Simulator – omawiany program Low Vision Simulation – symulator online, ale o mniejszych możliwościach. ps. Czasami sam miałem poważne problemy z trafieniem w przycisk wyłączania symulacji, bywało że program się po prostu wieszał… Podpowiedź: może pomóc wielokrotne naciskanie Escape.
Ocena: 4.6. Przedstawiamy poważną multiwitaminę produkowaną w USA i Szwajcarii przez firmę Takeda. Zawiera, podobnie jak wiele innych witamin na zaćmę, kwas askorbinowy, witaminę B2 i witaminę E, karotenoidy i antocyjany, luteinę i zeaksantynę, bioflawonoidy, selen i cynk. Suplement diety stosować jako uzupełnienie pożywienia oraz
blocked zapytał(a) o 22:49 Czy osoba z dużą krótkowzrocznością widzi podobnie jak z zaćmą? 0 ocen | na tak 0% 0 0 Odpowiedz Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 13:11 Widzi się nieco wada to:OL:-6,75OP:-5,75I widze inaczej niż osoba z zaćmą bo osoba zaćmą ma inne rozmazanie i czarną obwódke wookół obrazu. 0 0 blocked [Pokaż odpowiedź] Uważasz, że ktoś się myli? lub
a8FGM. 120 209 470 18 448 426 188 112 236
jak widzi osoba z zaćmą
