Notka biograficznaWładysława Redzimska urodziła się 6 lipca 1924 roku. Za mąż wyszła w 1946 roku. Była matką trójki dzieci, babcią siedmiorga wnuków i prababcią pięciorga prawnuków. Przeżyła czasy II Wojny Światowej pracując ciężko u rodziny niemieckiej, aby uniknąć zsyłki do obozu pracy. Kochała ludzi, przyrodę, podróże. Zawsze uśmiechnięta i radosna stanowiła przykład dobrego, uczynnego człowieka dla rodziny i przyjaciół. Przeżyła prawie 91 Babci - mowa pogrzebowa wnuczkiZebraliśmy się dzisiaj tutaj, żeby pożegnać mamę, babcię i prababcię, czy po prostu przyjaciółkę, koleżankę.. dla każdego z nas babcia miała inne miejsce w sercu, lecz chyba my wszyscy zapamiętamy ją jako cudowną ciepłą osobę, która wniosła w nasze serce światło i uśmiech. Ciężko jest opowiedzieć, czy opisać jak wiele babcia znaczyła w moim życiu. Do tej pory kiedy ma zły dzień, czy jakiś problem w życiu, zamykam oczy i wyobrażam sobie ze jestem u babci w domu, budzę się w wykrochmalonej pachnącej pościeli, patrzę na portret dziadka który leżał na półce między babci kolekcją wazonów i słucham tykania zegara, który nadawał babci domowi rytmu i harmonii. Myślę, że dla nas wszystkich babci dom kojarzy się z taką harmonią, wspomnieniami z młodości, dzieciństwa i spokojem. Pamiętam wspólne spacery nad jezioro, babci ogród, z którego była tak dumna, pierogi z jagodami, jej cudowny temperament, tance o północy, wieczory kiedy rozmawiałyśmy do późnej nocy oglądając jej kolekcje rodzinnych zdjęć. Wiem, że dla każdego z nas babcia ma inne miejsce w sercu, wiec mogę mówić tylko z własnej perspektywy. Ale chyba dla nas wszystkich była swojego rodzaju spoiwem, które łączyło naszą rodzinę, klejem, który powodował że często spotykaliśmy się w tym samym miejscu, żeby porozmawiać i zjednoczyć się rok po roku. Dlatego zwracam się do was z jedną prośbą... Pamiętajcie babcie za to kim była przed jej choroba, zanim demencja zabrała to co było w niej najcudowniejsze, jej cudowny temperament, niezależność i dumę. Pomimo wszystko, to nie jest dla mnie najcięższy czy najsmutniejszy dzień.. Najgorszymi chwilami były dla mnie te momenty, kiedy patrzyłam babci w oczy i widziałam jej głęboki smutek i strach, kiedy wiedziała ze choroba zabiera jej pamięć, kiedy wiedziała ze nie może z tym nic zrobić i czuła się bezradna w obliczu losu. Teraz wiem, ze już jest z dziadkiem, że patrzy teraz na nas z tym samym uśmiechem, który nas kiedyś tak zarażał, który reprezentował spokój i harmonię w naszej rodzinie. Kochamy Cię babciu, pozostaniesz w naszych sercach i myślach, aż do momentu kiedy znowu się spotkamy, żeby pośmiać się jeszcze raz, po tej lepszej stronie.

Śmierć bliskiej osoby wiąże się z ogromną stratą i pustką, której nie sposób opisać słowami. Niełatwe jest również ostatnie pożegnanie, kiedy wiesz, że już nigdy więcej nie zobaczysz kogoś, kto do tej pory stanowił ważną cząstkę Twojego życia. Może być to zarazem ostatnia szansa, aby wyrazić swoją wdzięczność i miłość. Margaret Hubl była oddaną żoną, mamą i babcią. Kobieta miała pewną pasję, dzięki której tworzyła oryginalne prezenty dla swoich bliskich. Na przestrzeni kilkudziesięciu lat, udało się jej stworzyć wiele kolorowych narzut, które następnie trafiały do jej krewnych. Kiedy 89-latka zmarła, najbliżsi postanowili uczcić jej pamięć w wyjątkowy sposób. Wszyscy krewni zgromadzili się w świątyni, aby pożegnać ukochaną Margaret. Zabrali ze sobą kolorowe prezenty, które otrzymali od zmarłej. Kobieta wykonała i podarowała je z miłości, dlatego też mają one ogromną wartość dla członków jej rodziny. To niesamowita pamiątka, która została im po ukochanej babci. Cała rodzina była w szoku kiedy odkryła, że na przestrzeni lat, 89-latka uszyła tak wiele narzut. Christina Tollman, jedna z wnuczek Margaret wyznała: Nigdy nie myślałam, że babcia była w stanie zrobić tyle egzemplarzy. Obejrzeliśmy prawie każdą ławkę w kościele, w których zostały rozłożone prezenty od babci. Margaret i jej mąż Henry, doczekali się 3 dzieci. Małżonkowie zajęli się również dziećmi ich syna, po śmierci synowej. W sumie wychowali 5 dzieci, a z biegiem czasu rodzina ciągle się powiększała. Kobieta podarowała wykonane własnoręcznie narzuty nie tylko swoim dzieciom, ale i wnukom. Tym samym zapoczątkowała piękną tradycję rodzinną. W dniu pogrzebu 89-latki, widząc tak wiele kolorów w świątyni, jej bliscy zrozumieli, że mieli ogromne szczęście, mając w rodzinie dobrą i oddaną babcię, która całym sercem kochała swoich najbliższych. Ta historia jednocześnie pokazuje nam, że powinniśmy znaleźć czas, aby zastanowić się nad naszym życiem. Czy znajdujemy i poświęcamy wystarczająco dużo czasu naszym bliskim? Czy mówimy i okazujemy im jak bardzo są dla nas ważni?

zapytał(a) o 22:38 Wiersz dla zmarłej babci... [*] Jutro jest pogrzeb mojej ukochanej babci ;(Chciałabym prosić o napisanie jakiejś przemowy lub wiersza w ten smutny dzień :(lepszą Odpowiedź [*] Odpowiedzi EKSPERTSilviana. odpowiedział(a) o 11:44 Moim zdaniem lepiej tego nie robić . Jeszcze bardziej będzie każdemu przykro "TU CIEBIE NIE MA, LECZ JESTEŚ PRZECIEŻ…I POZOSTANIESZ W JASNYM ŚWIECIE, JEST COŚ, CO MROKOM SIĘ OPIERA, JEST PAMIĘĆ. A ONA NIE UMIERA..." + współczuję. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

wiersz na pożegnanie zmarłej babci